یه زمانی طرف عکس عروسیش یا یه مجلس خونوادگیش که ناموسش سرش بازه و... دست کسی می افتاد تب میکرد و شب پلک رو هم نمیذاشت که چی؟ که عکس ناموسش دست نا محرم افتاده، که یه چشم نامحرم داره بد به عکس ناموسش نگاه میکنه.
اما امروز چه خبره؟؟؟
طرف پیج فیس بوک باز میکنه، عکسای نیمه برهنه خودش و ناموسش رو میذاره تو اینترنت بعد میزنه: با زنم رفتیم تایلند خیلی صفا کردیم، اینم عکسامونه، شما هم ببینید صفا کنید!!!
بابا ایولا... اینه غیرت ایرانیتون؟ نمیگم اسلامی که جامعه آماری کلامم رو محدود کنم که باز صدای نحس یه عده در بیاد. میگم غیرت ایرانی چون غیرت ما مال قبل از اسلامه. تو تاریخ داریم شاهزاده ایرانی ، تو جشن عروسیش که همسرش رو سوار یه اسب میکنه تا مراسم عروسی رو بجا بیارن، بعد از مراسم اسب رو میسوزونه و میگه دوست ندارم رو مرکبی که همسرم نشسته هیچ مردی بشینه.
دانشجو مملکته. به جای اینکه درس میخونه، باشعورتر بشه ، روز به روز پس رفت میکنه. عکس هاییی که معلوم نیست تو کدوم آتلیه؟ ، چه عکاس بی حیایی ازش گرفته؟ ، مرد بوده یا زن؟ میذاره تو فیس بوک تا همکلاسی هاش خوب تماشاش کنن و لذت ببرن. نمیدونم با چه رویی تو اون دانشگاه سر بالا میگیره؟!
تو رو به خدای زهرا(س) به هوش بیاید از این کمای غفلت!!!
مگه ما شیعه ی زهرای اطهر، اسطوره ی پاکی و پاکدامنی و عفت نیستیم؟ پس چی یاد گرفتیم از این مکتب؟
حضرت زینب(س) عصر عاشورا که دنباله این بچه ها میگشت که از ترس فرار کرده بودن تو بیابون، یکی از دختران امام حسین(ع) رو بی هوش پشت بوته ای پیدا کرد. بیدارش کرد، میدونی اولین کلامی که گفت چی بود؟ نگفت بابام کو؟ یا تشنمه؟ یا... گفت عمه جان تکه پارچه ای بده تا صورتم رو از نامحرم بپوشونم. اگه اهل تفکر باشی نه کلانعام میفهمی امام حسین ازت چی میخواد.
داریم به کجا میریم با این عجله؟ دشمن هست و نیستمون، ناموسمون، شرف و عزتون رو ازمون گرفت. پس کی به خودمون میایم؟ شهدا خون دادن که ما بمونیم و آبروشون رو ببریم؟ که از رو قبرشون با بی تفاوتی رد شیم و اعتقاداتشون رو هم کنارشون چال کنیم؟
جالب تر اینه که این قبیل ناهنجاری ها شده ماییه فخر!!! بجای شرم و حیا و پنهان کاری میشینن سر کلاس میگن فلانی، ادم کن عکسامو ببین. اگرم عضو نباشی میشی عقب مونده. خدا نکنه بی عفتی و بی شرمی بشه عرف اجتماع که به خدا جا داره شیعه از این غم جان بده...
از این گذشته، با کمی تفکر میشه فهمید که دشمن داره از تک تک کاربرانش به عنوان یک جاسوس استفاده میکنه و از هزاران هزار اطلاعات به ظاهر نامربوطی که هر کاربر در اختیار شبکه قرار میده، اطلاعات دست اول از کشور بدست میاره و حداقل تفکرات نسل جوان جامعه رو تحت مدیریت خودش قرار میده.
بیش از این نمیخوام به ابعاد مختلف و البته مضر حضور در چنین شبکه ای بپردازم.
بعضی ، البته ارزشی ها میگن اتفاقا ما حضور پیدا میکنیم و امر به معروف و... میکنیم تا به سمت پاکی این شبکه پیش بریم. ولی من میگم خود نجاست پاک شدنی نیست. وسیله ای که طراحی و بکارگیریش طبق مقاصد پلید غرب بنا شده درست شدنی نیست. فضا ، فضای کینه به انقلاب و اسلامه. اصلا جای ارزشی ها نیست. البته این نظر منه حقیره و در این مسئله جای نظر بزرگان وجود داره.
برخی دوستان گفتند راهکار بده ، فقط طرح مسئله نکن. چشم ولی راه حل معلومه...
*اول از خودتون شروع کنید. حتی اگه از کاربرانی هستید که عکس خانوادگی و این قبیل فایل ها در پیجتون ندارید ، فقط برای اینکه فیس بوک به یک فرهنگ و عرف در جامعه تبدیل نشه، صفحه فیس بوکتون رو ببندید.
*این طور جا بندازید که عضویت و فعالیت در چنین شبکه ای باعث سر افکندگی و به دور از فرهنگ ایرانی اسلامی ما هست. و دیگه کسی نتونه با افتخار از حضورش در این شبکه صحبت کنه.
میدونم الان خیلی ها میخوان بگن جایه این کارها فرهنگ سازی کنید. میدونی تقریبا مثل چیه؟ مثل این که بگی بیاید برا شرب خمر فرهنگ سازی کنیم. وقتی یک چیز از پایه مشکل داره نمیشه الگوی درستی از مصرفش رو ارائه داد.
در یک مصاحبه با همسر اوباما ازش میپرسن شما اجازه میدید دخترتون عضو یک شبکه اجتماعی مثل فیس بوک بشه؟ میگه نه، چون این شبکه ها برای کشورهای جهان سوم ساخته شده و هدفی برای راه اندازی اونها طراحی شده که هرگز درباره ما صدق نمیکنه.
دوستان، اگر نظرات بهتری دارید مطرح کنید تا دربارش صحبت کنیم. ببخشید اگر لحنم بعضی جاها تند بود. خیلی عصبانی بودم.
بانوی نور شرمنده ایم که بهای حسینی شدن من "بی حسین" شدن تو بود و شرمنده تر آنکه تو "بی حسین شدی" و من حسینی نشدم
خدایا... خودت صاحب این جهان را به دادش برسان و شیعه را از این غربت نجات ده.
